Självporträtt

 

Ik denk graag over dingen na. Ik hou er ook van om dingen in vraag te stellen – soms gewoon voor de lol.

 

Ik nerd mezelf in sommige dingen. Andere dingen waar ik extreem ongeïnteresseerd in ben.

 

Ik ben ook een tante voor klimaatverandering geworden, ondanks de mijne tot nu toe, in de context, jonge leeftijd.

 

Op deze blog lees je het meeste wat in mijn denkwereld past. Van maatschappijkritiek tot schoonheid 40+ naar gênante verhalen om…

 

Welkom! 🙂

Vertaling

Maak dit de standaardtaal
 Vertaling bewerken

Ik zou niet de enige moeten zijn die rondhangt met Sam en Dean Winchester erin 15 seizoenen lange serie Bovennatuurlijk. Ik ben er net vanaf het begin naar gaan kijken, na het bekijken van de laatste drie seizoenen die ik niet heb gezien.

 

Supernatural

Door de jaren heen rassen Ik ben erg verdeeld over Bovennatuurlijk. Ik begon de serie pas na een handvol seizoenen te volgen, maar toen ik eenmaal begon, kon ik niet meer stoppen. Pas in het seizoen 12 (I denk) ik gaf op, en toen omdat ik dacht dat de inhoud van de serie steeds onwaarschijnlijker en meestal gewoon onhandig werd.

Maar toen werd het aangekondigd vorig seizoen een paar jaar geleden uit, en ik dacht oké – Ik kijk naar de laatste seizoenen, daarom. En hoe haver; er is dan helemaal niets mis met Jared Padalecki en Jensen Ackles. Mijn persoonlijke favoriet is Padalecki, maar Ackles gaat niet op zoek, hij liever.

Nu heb ik alle seizoenen gezien, en besloot helemaal opnieuw te beginnen om de hele context terug te krijgen. En ik kan deze keer ook niet stoppen met kijken (welke tijd in de volgorde ben ik de tel van lang geleden kwijtgeraakt).

Er zijn een paar Tv-series die op een bepaalde manier zijn. Om ze te kunnen waarderen, moet je accepteren dat ze op die speciale manier zijn. Bovennatuurlijk is een van deze series. Star Trek, vooral de oudere seizoenen, is ook zo.

Voor diegene die heb Supernatural niet gezien het is een serie over twee broers die vechten om het kwaad uit te roeien in de vorm van verschillende monsters. Hoe verder je in de serie komt, des te meer het gaat om extreem grote contexten, religie enzovoort – en dat was waar ik moe begon te worden. Er is veel geweld en wat seks, zelfs als de seksscènes niet erg dichtbij zijn.

Maar dat wat is alles, Het leukste aan deze serie is de relatie tussen de broers. Enerzijds is het buitengewoon grappig om hun voortdurende ophef te zien, en ik moet zeggen dat de auteurs echt de juiste taal hebben gevonden in ruzies tussen broers en zussen. Ongelofelijk leuk. Maar het is ook zo ongelooflijk mooi om de intense liefde en loyaliteit te zien die de broers voor elkaar hebben, en hoe lang ze gaan zijn voor hun broer. Dit is, I denk, wat ik denk is alles, mooiste van de hele serie. Ze maken onderling verschillende crises door, maar komt er altijd doorheen en komt aan de andere kant uit.

Delen ervan Ik stoor me in de loop van de jaren hoe de serie geleidelijk groter is geworden en “erger” monster. Niet alles is ook een monster, voor dat deel. Maar zoals de broers tegen elkaar zeggen; sommige van de monsters en andere die ze tegenkomen zijn echt “lullen”. Het heeft me een tijdje gekost, maar uiteindelijk vond ik het te veel.

Maar zo was dat is dat met het laatste seizoen, en zelfs als het een paar jaar geleden kwam (I denk) Ik heb het tot nu toe niet gezien.

En ik moet geef toe dat ik een beetje over het einde ben. Het eindigde helemaal niet zoals ik me had voorgesteld. Ik neem aan dat jij die leest de serie hebt gezien, of maakt het niet uit – maar dat beide broers uiteindelijk mochten sterven, was misschien niet geheel onverwacht (ook al dacht ik persoonlijk aan iets heel anders).

Om jag hade varit med och skrivit den här serien hade jag nog avslutat den med att en eller båda bröderna vaknar upp från en dröm, till ett helt vanligt Svensson-liv. Kanske till och med som barn igen, med hela livet framför sig. Med eller utan monster.

För även om jag tyckte att sista avsnittet var både fint och bra, var det lite som slutet av Sagan om ringen. Det tog aldrig slut (jo, duidelijk, men.. ). Slutet bara fortsatte och fortsatte, och när det väl tog slut på riktigt var det i och för sig fint, med bara en aning sötsliskighet över det hela.

Zo ben ik inte nödvändigtvis besviken, men jag tycker inte heller att det var det bästa slut på en tv-serie jag kunnat tänka mig. Särskilt inte en serie som Supernatural.

Jag gillar Supernatural. Det är en sjukt trevlig serie. Rätt töntig på en del vis, otroligt bra på andra vis, den är fullproppad med ögongodis, den är sexistisk på en hel del sätt, kontrastfylld, oerhört amerikansk i sin inställning till familj, humoristisk och underhållande, våldsam och kärleksfull… Daar, som synes så faller den mig i smaken rätt bra, werkelijk.

Dock är jag tacksam över att de valt att avsluta den. Det är få serier som klarar sig såhär länge, och innan sista säsongen annonserades ut tröttnade jag för flera säsonger sedan. Det är svårt att få till säsong efter säsong med vettigt innehåll utan att dra på mer och mer tills det blir ohållbart.

Och med det sagtdet ska bli otroligt intressant att se Jared Padalecki och Jensen Ackles i framtida produktioner. Padalecki ska ju vara med i en ny serie, Walker, så den måste jag ju givetvis se.

Men Supernatural, den kommer alltid att finnas där.

En ervoor wie vraagt ​​zich af; jag ser mina tv-serier på Netflix en Amazon Prime.