Självporträtt

 

Ik denk graag over dingen na. Ik hou er ook van om dingen in vraag te stellen – soms gewoon voor de lol.

 

Ik nerd mezelf in sommige dingen. Andere dingen waar ik extreem ongeïnteresseerd in ben.

 

Ik ben ook een tante voor klimaatverandering geworden, ondanks de mijne tot nu toe, in de context, jonge leeftijd.

 

Op deze blog lees je het meeste wat in mijn denkwereld past. Van maatschappijkritiek tot schoonheid 40+ naar gênante verhalen om…

 

Welkom! 🙂

Vertaling

Maak dit de standaardtaal
 Vertaling bewerken

Iets meer dan een maand geleden bestelde ik een paar nieuwe bh's thuis (2-inpakken), omdat mijn oude te groot werden. Ik heb de nieuwe bh's niet veel gebruikt, omdat de kopjes veel te klein zijn (ondanks wat ik dacht dat de juiste maat was) en ze zitten niet erg goed rond de rug. Vandaag heb ik er een aangedaan, en geeft toe dat ik extreem verrast ben.

Extreem verrast, omdat ik het droeg – en knoopte het onderaan.

Met andere woorden, ik snap het niet ikzelf hoe is dit in godsnaam gegaan. Een maand geleden was het relatief krap aan de achterkant. Nu heb ik hem onderaan dichtgeknoopt. Het is weg – behoorlijk nauwkeurig, ik zou denken, een maand geleden kreeg ik ze thuis.

Het is volledig galet.

Ik klaag niet. Het is ontzettend leuk om te ontdekken dat je in omvang krimpt. Maar het is verrassend als duizend. Ik doe duidelijk iets goed. Nu wil ik gewoon op het punt komen waar het lichaam volledig in omvang is gekrompen, en kan van vorm beginnen te veranderen – want daar wil ik echt zijn. Ik word graag kleiner, maar vorm is het belangrijkste.

Maar één ding: in het dak, blijkbaar. 😀 Blijkbaar zal ik eerst krimpen, en dan omgevormd. Het is ok, dat ook. Bovenal is het oké, want het is tijd om meer kleding te dragen. Niemand zal echt merken wat er in de winter met mijn lichaam gebeurt. Het zal volgende lente en zomer zijn dat ik hoop dat mensen het verschil zullen zien.

Wat ik voel ik ben nu een beetje gestrest, is echter de snelheid waarmee ik moet investeren in nieuwe bh's. Kleren – Daar, Ik kan leven met in oversized rondlopen. Dat doe ik toch al zo lang, dus voor een tijdje maakt het niet uit. Maar ik draag liever geen oversized bh's. Ik wil dat ze goed zitten en goed doen. Daar, broeken zijn ook iets waar ik op wil zitten – tenminste omhoog. We zullen zien hoe lang mijn broek zal werken.

De stress die ik voel is het meest zuinig, zal worden erkend. Ik leef van ziektevergoeding, en zelfs als ik mijn bh's bij Bonprix koop waar het goedkoop is – en verrassend goede kwaliteit, dan wordt het op den duur duur. Ik heb daar een paar favorieten die ik in kleinere maten zal blijven kopen. Vraag me af welke maat ik precies land, Eindelijk? De nieuwste bh's die ik heb zijn maat 90C. De volgende maat kleiner is 85D. Maar dan, na? Wordt het nog kleiner, en in dat geval – hoe veel minder? ​

Iets anders zoals wordt uiteindelijk ook interessant, gaat dit over het naaien van nieuwe kleren?. Al zoveel jaren ben ik eraan gewend te weten hoeveel ik moet compenseren voor een broekpatroon om het te laten werken met mijn kont die altijd een paar is geweest, drie maten groter dan de rest van een broek (en, Ik heb een gigantische kont). Maar nu het behoorlijk is afgenomen, Ik zal moeten meten. En, Ik zal waarschijnlijk alle metingen moeten meten, om de juiste maten te krijgen. Voorlopig heb ik de grootte van dit lichaam dat opkomt niet geleerd.

Dat is heel raar. En ik bedoel echt, echt, echt raar. En hoe lang wacht je met het naaien van nieuwe kleren?? Wat als ik in de loop van mijn kast meerdere keren zou moeten vernieuwen.. zeggen, een paar jaar. Begrijp je hoe duur het zal zijn?? ​

Het klinkt misschien zuinig of zo om aan geld te denken als het hierop aankomt, maar met mijn kleine financiën moet ik er wel aan denken. De meeste dingen worden op de een of andere manier opgelost, en dat doet het nu ook. ♥