Självporträtt

 

Ik denk graag over dingen na. Ik hou er ook van om dingen in vraag te stellen – soms gewoon voor de lol.

 

Ik nerd mezelf in sommige dingen. Andere dingen waar ik extreem ongeïnteresseerd in ben.

 

Ik ben ook een tante voor klimaatverandering geworden, ondanks de mijne tot nu toe, in de context, jonge leeftijd.

 

Op deze blog lees je het meeste wat in mijn denkwereld past. Van maatschappijkritiek tot schoonheid 40+ naar gênante verhalen om…

 

Welkom! 🙂

Vertaling

Maak dit de standaardtaal
 Vertaling bewerken

De 1 September ik begin maand zeven. Dat is niet verstandig. Dat is zeker, dat is verdomd niet verstandig. Ik die al jaren elke dag yoga wil doen, maar kreeg ik er niet eens aan toe om te beginnen. Of ja, bij een bepaalde gelegenheid ben ik begonnen, maar dan is het uitgelopen in het zand. Maar nu ben ik er. Yoga, elke dag, voor zes volle maanden.

Zeker, wanneer het was de heetste deze zomer, het waren niet veel minuten per dag. En in het begin waren het ook hele korte sessies, gewoon om het gedrag te leren om mezelf daar elke dag te plaatsen en daadwerkelijk te doen.

Er is weinig nu anders. Nu doe ik mijn yogasessies zonder begeleiding. Het is natuurlijk nog steeds beginnersyoga, maar ik ben heel voorzichtig, Ik doe veel herhalingen, en ik doe mijn uiterste best. En het geeft allerlei soorten resultaten. Alleen dat mijn knieën zo ongelooflijk veel beter zijn dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Vorig jaar met Kerstmis en Nieuwjaar had ik zoveel pijn in mijn rechterknie dat ik dacht dat ik mijn hond zou moeten verhuizen. ik kon niet staan, zitten, Gaan, buig op de knie, strek de knie, liggen, zonder bijna dood te gaan van de pijn.

ik denk misschien dat mijn knieën dat nooit zullen zijn 100% opnieuw. Ik heb het al veel te veel jaren mis (heel mijn leven) en zonder post tot ik rond de veertig was, dus het zou vreemd zijn als ze plotseling werden 100% beha. Maar ik merk dat ik ze zo goed kan krijgen dat ik ze kan gebruiken zoals jij dat in het dagelijks leven doet.

En dat natuurlijk Ik heb geen directe pijn meer. Op dit moment heb ik af en toe een beetje spanningshoofdpijn, maar ik denk dat het er iets anders mee te maken heeft. Maar verder heb ik helemaal geen pijn – en ik had altijd ergens pijn, voordat ik aan mijn yoga begon.

Plus, natuurlijk, de waar het lichaam van vorm verandert. Dat ik zo klaar en verrast ben dat ik nu constant met mijn kin op de heuvel loop (vanaf de derde verdieping!). Ik kan een beetje niet begrijpen hoe het is gebeurd. Nu ben ik op zoek gegaan naar nieuwe patronen, maar ik denk dat ik nu waarschijnlijk niets meer moet kopen, totdat het tijd is om echt weer te gaan naaien. En daar is het dan voor even. En zodra ik patronen koop, moet ik pdf-patronen kopen die in verschillende maten beschikbaar zijn?. Voor de zekerheid.

Maar naar terug naar zes maanden yoga – Ik denk dat ik het begin van maand zeven moet vieren door iets anders te gaan doen. Nu ik zie dat het echt mogelijk is dat mijn lichaam kan veranderen (Ik was eigenlijk op het punt gekomen waarop ik accepteerde dat ik er nooit anders uit zou zien), Ik wil een beetje extra pushen voor de transformatie. Kleiner worden is één ding. Naar binnen gaan en specifieke delen van het lichaam opnieuw vormgeven is iets heel anders.

Daarom denk ik dat ik weer een van de vele trainingsclips op Youtube ga volgen. Maar deze keer zal ik volgen Suhaila Salimpour en haar Fitness Fusion-films. Het is buikdansen gecombineerd met yoga of pilates, en omdat ik op het punt ben gekomen waarop ik het hele gebied tussen borsten en kruis wil hervormen, dus het voelt als een goed alternatief. En, en dan een vorm van oefening voor de armen, omdat ik denk dat ik zulke groteske armen heb.

Misschien doe ik dat wel zodat ik wat van Salimpour's Fitness Fusion afwissel met wat ik nu doe – mijn eigen yogasessie. Elke andere dag, I denk, als. We zullen zien – Ik heb nog niet besloten. Het hangt een beetje af van hoe het voelt als ik Salimpour voor de eerste keer doe. Het bestaat voor- en nadelen, wat ik ook doe, dus het valt nog te bezien.

Maar dan, shit, Frietjes, hoek. Verkligen ik kan dit echt niet loslaten. En ik denk echt dat het niet alleen mijn echte doen is, maar ook de houding die ik hierbij heb en waar ik aan denk en op focus terwijl ik daar sta.

Trots. Kracht. Comfort. Schoonheid.

Dat is de woorden die ik mezelf keer op keer herhaal als ik mijn yoga doe. Het is verrassend effectief, mag ik roddelen?. Ik zie ze in het voorhoofd vetgedrukt, en ik doe mijn best, het beste voor hen om daar de rest van mijn leven te blijven.

Met andere woorden, weet je? Fi-fan, waar ik goed in ben. ♥